تفاوت کاشت حلزون و سمعک ، همان طور که می دانید استفاده از سمعک باعث تقویت صداها شده و وضعیت کم شنوایی را بهتر می کند. در این میان کاشت حلزون یک روش تخصصی و پیچیده است. این عمل با عصب های شنوایی و مغز در ارتباط است. در واقع استفاده از روش کاشت حلزون به صورت قرار گیری یک کامپیوتر کوچک در پشت گوش است.

افرادی که نیاز به کاشت حلزون هستند اختلال در عملکرد حلزون گوش و سلول‌های حساسه عصب دارند. به این معنی که این افراد فقط درگیر کم شنوایی نبوده و بخش ابتدایی عصب از سمت حلزون گوش، بخش هایی از صداها را از دست می دهد. بنابراین نیاز به کاشت حلزونی احساس شده و با این روش درمان انجام می شود. البته بهتر است بدانید که کاشت حلزون شنوایی را به حالت طبیعی برنمی گرداند. اما به افراد کمک می کند صداها را درک کرده و بتوانند مکالمه داشته باشند. 

سمعک چیست؟

سمعک یک وسیله برای تقویت صدا است. این دستگاه صداهای محیط را براساس میزان اختلال شنوایی هر فرد تقویت می کند. به این صورت صداهای تقویت شده را به حلزون گوش و اعصاب شنوایی می برد. دقیق تر بگوییم که سمعک وسیله ای است که صداهای اطراف را به کمک میکروفونی که دارد را به آمپلی فایر می رساند. این صداها پردازش شده و به گوش ارسال می شوند. به این صورت افراد کم شنوا قادر به شنیدن و درک صداهای محیط خواهند شد. سمعک ها اندازه ها و مدل های مختلفی دارند. برخی از آن ها داخل گوش استفاده شده و برخی دیگر به صورت پشت گوشی به کار می روند. نوع دیگر نیز سمعک های نامرئی نیز هستند که داخل کانال گوش استفاده می شوند. 
همان طور که گفتیم با استفاده از سمعک افراد قادر به شنیدن صداهای اطراف می شوند. به این صورت سمعک باعث ارتقای کیفیت زندگی فرد می شود. کم شنوایانی که از سمعک استفاده می کنند می توانند به راحتی با اطرافیان ارتباط برقرار کنند. در نتیجه این کار باعث می شود که احساس بهتری پیدا کنند. به بیان کلی باید بگوییم که استفاده از سمعک باعث بهبود جسمی، روانی و اجتماعی خواهد شد. این وسیله حس اعتماد به نفس به فرد می دهد. نتیجه ی این کار تمرکز بهتر، استقلال، اطمینان، مشارکت و روابط اجتماعی بهتر خواهد بود.

کاشت حلزون چیست؟ 

این روش نیز مانند استفاده از سمعک است. به عبارت دیگر کاشت حلزون استفاده از یک ابزار الکترونیکی کوچک در پشت گوش می باشد. این ابزار الکترونیکی ضعف شنوایی فرد را جبران خواهد کرد. البته باید یادآور شویم که استفاده از سمعک و کاشت حلزونی هیچ کدام نمی توانند شنوایی از دست رفته ی افراد را برگردانند. برای کاشت حلزون نیاز به جراحی است.
در صورتی که استفاده و به کارگیری سمعک نتواند به فرد کمک کند از روش کاشت حلزون استفاده خواهد شد. این روش محدودیت سنی ندارد یعنی امکان استفاده هم برای کودکان هم برای بزرگسالان است. اصولاً سلول های گوش داخلی و حلزون اشخاصی که کم شنوایی شدید یا ناشنوایی دارند دچار اختلال و آسیب شده است. جالب است بدانید که استفاده از روش کاشت حلزون برای کودکان زیر یک سال که دچار کم شنوایی شدید هستند اهمیت زیادی دارد. با این کار کودکان می توانند شنوایی نسبی به دست آورده و مهارت های مهم زندگی خود را بیاموزند.
ایمپلنت حلزونی شکل که در کاشت حلزونی در گوش قرار می گیرد دو بخش دارد. یکی از این بخش ها پردازنده ای است که خارج از گوش و در پشت آن قرار می گیرد. قسمت دیگر ایمپلنت داخلی بوده و درون گوش می رود. متخصصان برای این که بتوانند سلول های آسیب دیده را ترمیم کنند از یک ایمپلنت مغناطیسی در سر گیرنده حلزونی کمک می گیرند. پردازنده ی خارجی قابلیت جابجایی داشته و به کمک یک آهنربا به ایمپلنت داخل گوش وصل می شود. زمانی که این اتصال صورت گرفت میکروفون های سمعک که پشت لاله گوش قرار میگیرد صداهای محیط را دریافت می کنند. زمانی که فرد ایمپلنت حلزونی را روشن کرده و پشت گوش قرار می دهد آهنربای خارجی به آهنربای داخلی متصل خواهد شد. به این صورت میکروفون هایی که در پردازنده ی خارجی هستند صدای محیط را دریافت می کنند. این صدا به ایمپلنت داخلی برای پردازش منتقل می شود. صداها در ایمپلنت داخلی به سیگنال های رمزدار تبدیل شده و با کمک عصب های شنوایی به مغز ارسال خواهند شد. در کل خوب است بدانی که از میان روش های پیشنهادی برای درمان و بهبود کم شنوایی، کاشت حلزونی یکی از بهترین و کم عارضه ترین هاست. 

سخن پایانی

برای افرادی که دچار مشکلات شنوایی هستند راهکارهایی ارائه می شود. گاهی برخی از مشکلات با استفاده از سمعک رفع می شود. این وسیله برای افرادی که افت شنوایی پایین و کمی دارند بسیار مفید است. در صورتی که فرد کم شنوایی شدید تا عمیق داشته باشد روش کاشت حلزون توصیه می شود. در این متن سعی کردیم تفاوت های این دو روش را بیان کنیم تا از روش های مختلف و تاثیرگذار برای کم شنوایی آگاه شوید.