تست سالم بودن گوش ، مشکلات شنوایی با بالاتر رفتن سن ایجاد می شوند و می توانند بر روی هر فرد تاثیر بگذارند. تقریبا 25 درصد از افراد بالای 50 سال با مشکلات شنوایی و از دست دادن این قابلیت دست و پنجه نرم‌ می‌ کنند و 50 درصد افراد بالای 80 سال از این موضوع رنج می ‌برند.

گوش سالم یک فرد زیر 20 سال تقریبا به همه‌ ی فرکانس ‌ها حساسیت خیلی زیادی دارد. ولی هرچه سن بالاتر می ‌رود، فرکانس‌ های بالا را کمتر می ‌توان شنید. به هر صورت قدرت شنوایی از اصلی‌ ترین عوارض بالا رفتن سن می باشد. یکی از راه‌ های تشخیص مشکل شنوایی استفاده از تست شنوایی سنجی و یا همان تست ادیومتری است. راه‌ های مختلفی برای تست سلامت گوش وجود دارد. تست‌ هایی مانند OAE  و یا PTA  یکی از این راه ها می باشد. در ادامه با تست سالم بودن گوش آشنا می شویم. با ما همراه باشید. 

تست شنوایی‌ سنجی چیست؟

تست شنوایی‌ سنجی، آزمون ‌هایی می باشد که عملکرد گوش‌ های فرد و سیستم شنوایی او را ارزیابی می کنند و مورد بررسی قرار می دهند. این آزمون‌ ها شدت و تن صدای دریافتی توسط فرد را تست کرده و مشکلات تعادلی و دیگر مشکلات مربوط به گوش داخلی را شناسایی می‌ کنند. تشخیص و درمان این موضوعات بر عهده متخصص شنوایی‌ سنجی یعنی ادیولوژیست می باشد. تست شنوایی سنجی انواع مختلف گفتاری، تون خالص، دیاپازون، غربالگری و ... را دارد.

انواع تست شنوایی سنجی

تست شنوایی سنجی در تشخیص کم ‌شنوایی حسی (یعنی آسیب به اعصاب یا حلزونی گوش) و کم‌ شنوایی انتقالی (یعنی آسیب به پرده ی گوش یا استخوانچه‌ ها) نقش دارد. برای ارزیابی شنوایی تست ‌های مختلفی انجام می ‌شود. مهمترین و بارزترین انواع تست شنوایی عبارتند از:

1- تست شنوایی سنجی تون خالص

تست شنوایی سنجی تون خالص برای سنجیدن حداقل میزان صدای قابل شنیدن انجام می شود. در این تست هدفون ‌های مخصوص روی گوش فرد قرار می ‌گیرند و صداهای مختلفی برای هر گوش پخش می ‌شوند. شنوایی شناس از فرد مورد آزمایش می‌ خواهد هر بار صدا را شنید دست خود را بالا بیاورد یا دکمه دریافت صوت را فشار دهد. 

2- تست شنوایی سنجی کلامی 

تست کلامی توانایی شنیدن کلمات همراه با نویز را اندازه‌ گیری می ‌کند. در این تست فرد مورد آزمایش باید تلاش کند کلماتی را که شنوایی شناس پخش می ‌کند، تکرار نماید.

3- غربالگری شنوایی

حس شنوایی، اهمیت ویژه ای در یادگیری زبان و رشد مغز کودکان دارد. اطلاع از میزان شنوایی کودک در همان روزهای ابتدایی زندگی الزامی می باشد. این بررسی از طریق تست OAE و ABR صورت می گیرد. تست OAE، عملکرد سلول های حلزون گوش و تست ABR، عملکرد عصب گوش را ارزیابی می کند. انجام هر دو تست به همراه هم می تواند تضمینی بر اطلاع از وضعیت شنوایی نوزاد باشد. این دو نوع تست از انواع غربالگری شنوایی می باشند. 

4- تست کورتیکال شنوایی

تست شنوایی سنجی کورتیکال از جدیدترین و مدرن ترین آزمایشات شنوایی سنجی می باشد. عمر این تست حدودا 20 سال است و به صورت خیلی ساده تری می توان بخش شنوایی مغز را با استفاده از این تست بررسی نمود.

مهمترین ویژگی تست کورتیکال این است که می‌ توان آن را در حالی که نوزاد شما سمعک روی گوش خود دارد، انجام داد. 

پتانسیل ‌های برانگیخته، سیگنال ‌های الکتریکی بسیار کوچکی هستند که توسط بخش شنوایی مغز تولید می ‌شوند. پاسخ ‌های مغز ضبط می‌ گردند. امکان ثبت این واکنش ‌ها از طریق سطح سر وجود دارد. یکسری صداها مانند m، t و g توسط یک اسپیکر در رنج های مختلف تولید می شوند و واکنش های برانگیخته مغز توسط الکترودهای روی سطح سر ضبط شده و توسط کامپیوتر آنالیز می‌ شوند.

5- تست دیاپازون

در این تست شنوایی شناس از وسیله ‌ای فلزی به نام دیاپازون استفاده می ‌کند تا بفهمد توانایی گوش فرد در انتقال ارتعاشات صوت چقدر است. این تست بدون درد و بی‌ خطر می باشد.

6- تست تمپانومتری

تست تمپانومتری (Tympanometry) معاینه و چکاپی می باشد که برای آزمایش وضعیت و میزان عملکرد گوش میانی، تحرک پرده گوش (غشای تمپانی) و استخوانچه ‌‌‌‌های پشت پرده و عضلات گوش میانی انجام می شود. در حقیقت این آزمایش با ایجاد تغییرات فشار هوا در کانال گوش صورت می ‌گیرد. انجام تست تمپانومتری به پزشکان کمک می‌ کند تا بهتر بتوانند مشکلات موجود در گوش میانی را تشخیص داده و راهکارهایی برای درمان آن پیدا کنند.

کاربرد شنوایی سنجی

1- ارزیابی میزان شنوایی برای افرادی که احساس می کنند کاهش شنوایی داشتند.

2- مشخص نمودن نوع و میزان کاهش شنوایی 

3- غربالگری نوزادان و کودکانی که امکان دارد به دلیل کاهش شنوایی، افت شدید یادگیری داشته باشند.

4- غربالگری کم شنوایی در افراد دارای مشاغل پر صدا برای محافظت بیشتر یا مشخص کردن عوارض دارو های خاص مانند جنتامایسین

آمادگی قبل از انجام تست شنوایی

قبل از انجام تست شنوایی و تست سالم بودن گوش، ابتدا تلفن همراه خود را قبل از ورود به واحد خاموش نمایید. عینک خود را بردارید. از جویدن آدامس پرهیز نمایید. گوشی را مطابق راهنمایی تکنسین بر روی گوش و به طور مناسب قرار دهید. قبل از شروع سنجش دلیل مراجعه خود، سوابق مصرف دارو و بیماری های قبلی را به متخصص خود بگویید . لازم است گوش شما از نظر وجود جرم بررسی و در صورت نیاز به پزشک متخصص جهت شستشو ارجاع داده شوید و سپس برای تست سالم بودن گوش مراجعه نمایید. بدلیل نیاز به سکوت در حین انجام تست، سکوت را رعایت فرمایید .به سخنان متخصص شنوایی شناسی با دقت گوش دهید. روش پاسخ دادن با دکمه و یا اشاره دست را درک نمایید. (در تست شنوایی که در اتاقک آکوستیک انجام می شود، روش پاسخ دادن با دکمه می باشد و در تست تمپانومتری تنها باید ساکت و بی حرکت بمانید).

نتیجه تست شنوایی سنجی

بعد از اتمام تست‌ های تشخیصی مختلف، شنوایی شناس (ادیولوژیست) نتایج آزمایش ‌ها را بررسی نموده و درباره ی آنها با فرد گفت و گو می‌ کند. بسته به اینکه قدرت شنوایی گوش فرد در چه حد می باشد ممکن است درمان ‌های دارویی یا سمعک برای او تجویز شود. همچنین راهکارهای پیشگیرانه ‌ای مانند استفاده از گوش‌ گیر در حین کار در محیط‌ های پر سر و صدا به شما پیشنهاد می‌ شود.

تست سالم بودن گوش

واحد اندازه‌ گیری شدت صدا، دسی بل می باشد و گوش انسان قادر است گستره بین 20 تا 180 دسی بل را بشنود. واحد اندازه‌ گیری تون صدا نیز هرتز است و گوش انسان بین 20 تا 20000 هرتز را تشخیص می ‌دهد. انواع مختلفی از تست سالم بودن گوش یا همان تست شنوایی وجود دارد که متخصص شنوایی بر حسب تشخیص یک یا چند مورد از آن را انجام می دهد. نتیجه تست شنوایی یا ادیوگرام زمانی نرمال است که آستانه های شنوایی در تمام فرکانس ها در کودکان زیر 15 دسی بل و در بزرگسالان زیر 20 دسی بل باشد. در این صورت گوش فرد سالم است. یکی از ویژگی های مهم یک نوار گوش سالم یا نرمال این می باشد که آستانه های شنوایی در محدوده ی نرمال باشند.