کم شنوایی انتقالی چیست؟ Conductive hearing Loss وقتی که کم شنوایی ناشی از اختلالات گوش خارجی، پرده گوش، گوش میانی و استخوانچه های آن باشد کم شنوایی انتقالی نامیده می شود. در این حالت، انتقال انرژی صوتی توسط مجرای گوش، پرده صماخ و استخوانچه های گوش میانی به گوش داخلی دچار اختلال می شود.

از انواع کم شنوایی انتقالی می توان به کم شنوایی اکتسابی و مادرزادی اشاره کرد. علت به وجود آورنده ی این دو نوع کم شنوایی با هم متفاوت است. 

کم شنوایی انتقالی مادرزادی :

جهش های ژنتیکی باعث ایجاد این نوع کم شنوایی می شوند. ممکن است در این نوع کم شنوایی بدشکلی هایی در گوش خارجی (لاله و مجرای گوش) ایجاد شود.

کم شنوایی انتقالی اکتسابی :

عامل این نوع کم شنوایی، غیر ژنتیکی است. معمولا عوامل محیطی یا برخی بیماری ها موجب بروز آن می شوند. از عوامل به وجود آورنده آن می توان به عفونت های گوش خارجی و میانی، آسیب های مکانیکی به گوش خارجی و میانی، ضربات به گوش و سر و ... اشاره کرد. 

دلایل کم شنوایی انتقالی چیست؟

این بیماری ممکن است به دلایل مختلفی در گوش خارجی و گوش میانی ایجاد شود. انسداد مجرای گوش به دلیل وجود جرم، فقدان یا کوچک بودن لاله گوش ، بسته بودن مجرای گوش و ترومای گوش خارجی می توانند باعث ایجاد کم شنوایی انتقالی شوند. علاوه بر این، انواع اوتیت، اتواسکلروز، پارگی پرده گوش، ماستوئیدیت، تومور گوش میانی و اختلال استخوانچه های گوش میانی می توانند منجر به کم شنوایی انتقالی شوند. 

کم شنوایی انتقالی چه علائمی دارد؟ 

علائم خاصی را نمی توان به عنوان نشانه های خاص این بیماری نام برد. اما برخی از نشانه ها در زمان بروز کم شنوایی انتقالی به وجود می آیند. در ادامه به برخی از این علائم اشاره می کنیم. افرادی که دچار کم شنوایی انتقالی می شوند، آهسته صحبت می کنند. آنها در محیط شلوغ بهتر از افراد سالم می توانند گفتار را تشخیص دهند. اشخاص مبتلا به کم شنوایی انتقالی نسبت به افراد عادی، آستانه دردناکی اصوات بالاتری دارند. برخی از این بیماران، صدایی شبیه به آبشار یا هوهو را در گوش خود می شنوند. 

محدوده ی کم شنوایی انتقالی 

این بیماری می تواند شامل فرکانس های ملایم (40 – 26 دسی بل) تا متوسط (60- 41 دسی بل) باشد. البته در بیشتر مواقع فرکانس های بالا یا صداهای زیر را درگیر می کند. این محدوده ی کم شنوایی به وسیله بررسی های شنوایی یا شنوایی سنجی تعیین می شود. مقدار کم شنوایی در این بیماری را به شکل فاصله یا گپ بین آستانه های شنوایی ( از راه هوایی و استخوانی) نشان می دهند.   

کم شنوایی انتقالی چگونه درمان می شود؟

امروزه با توجه به علت به وجود آورنده ی کم شنوایی انتقالی از روش های مختلفی برای درمان استفاده می کنند. برخی از موثرترین روش های درمان شامل درمان با دارو، سمعک و جراحی می شوند. 

1- درمان کم شنوایی انتقالی با استفاده از  دارو :

در مواردی که کم شنوایی به علت عفونت گوش ایجاد شود، برای درمان از داروهای مختلفی مانند آنتی بیوتیک ها و قطره های مخصوص (سیپروفلوکساسین، بتامتازون، کلوتریمازول و ...) استفاده می کنند. 

2- درمان کم شنوایی انتقالی با استفاده از وسایل کمک شنیداری مانند سمعک :

کیفیت صدا در این بیماری تغییری نمی کند. در این حالت شدت صدا کاهش می یابد. گاهی اوقات برای رفع این بیماری از سمعک استفاده می شود. سمعک های مدرن پشت گوشی واستخوانی در این مورد گزینه مناسبی هستند. 

3- درمان کم شنوایی انتقالی با استفاده از جراحی :

در موارد فقدان مادرزادی مجرای گوش، بسته بودن مجرا در زمان تولد، پارگی پرده گوش، بد شکلی ساختارهای گوش میانی، اتواسکلروز و ... می توان کاهش شنوایی را با کمک جراحی برطرف نمود. 

سخن پایانی 

در این مقاله سعی کردیم اطلاعاتی در مورد بیماری کم شنوایی انتقالی در اختیار شما قرار دهیم. در صورتی که این نشانه ها را مشاهده کردید، توصیه می کنیم حتما به پزشک مراجعه کنید.