قطره جنتکس برای گوش ، این دارو با نام انگلیسی Gentamicin ear drops  و نام های تجاری Genticin و Gentisone HC در بازار وجود دارد. جنتامایسین به شکل های مختلف پماد، قطره، کرم و آمپول تولید می شود. از قطره جنتکس برای پیشگیری و درمان عفونت های گوش استفاده می شود.

قطره جنتکس برای گوش

این قطره باعث نابودی باکتری های تولید کننده عفونت می گردد. وقتی گوش دچارعفونت و تورم می شود، باید به پزشک مراجعه کرد. در این زمان ممکن است پزشک قطره هایی را برای بیمار تجویز کند که حاوی هیدروکورتیزون باشند. 

در این مقاله سعی کردیم اطلاعات مختصری در مورد قطره جنتامایسین در اختیار شما قرار دهیم. توصیه می کنیم این دارو را بدون تجویز پزشک استفاده نکنید.

عوارض جانبی و احتمالی مصرف قطره جنتکس :

داروهای مختلف ممکن است در کنار اثرات مثبت خود باعث ایجاد عوارض جانبی در افراد شوند. ازعوارضی که در حین مصرف قطره گوش جنتکس ممکن است ایجاد شود، می توان به سردرد شدید، سوزش، التهاب، مشکلات تنفسی، گوارشی و ... اشاره کرد. 

قبل از مصرف قطره گوش موارد زیر را با پزشک خود مطرح نمایید.

- در صورت بارداری و شیردهی

- اگر پرده گوش شما آسیب دیده ( سوراخ شدن پرده گوش)

- حساسیت به جنتامایسین یا آنتی بیوتیک های دیگر

- در صورت مصرف دارو

- ابتلا به بیماری میاستنی گراویس که باعث تضعیف عضلات می شود. 

موارد منع مصرف قطره جنتکس :

همواره به تاریخ انقضای دارو دقت کنید. دارو را با همان دوزی که پزشک تجویز کرده ، مصرف نمایید. دارویی که پزشک برای شما تجویز کرده را به دیگران پیشنهاد ندهید. به تداخلات دارویی جنتامایسین دقت داشته باشید. این تداخلات مانع از عملکرد درست جنتکس می شوند و در روند درمان خلل ایجاد می کنند. ضمن اینکه تداخلات دارویی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی شدید شوند.

بیماری عفونت مزمن گوش میانی :

یکی از بیماری های رایج در کشورهای در حال توسعه عفونت چرکی مزمن گوش میانی (SCOM) می باشد. علائم بارز این بیماری وجود ترشحات چرکی و کاهش شنوایی است. طبق تحقیقاتی که بر روی این بیماران صورت گرفت این طور نتیجه گیری شد که برای انتخاب آنتی بیوتیک برای بیماران باید عملیات کشت و آنتی بیوگرام از ترشحات گوش میانی انجام شود تا میزان تاثیر داروهای مختلف از جمله جنتکس مشخص گردد.

محققین بر روی تعدادی از بیمارانی که به عفونت گوش میانی مبتلا بودند، پژوهش هایی انجام دادند. در مرحله اول وجود عفونت توسط متخصص گوش و حلق و بینایی تایید گردید. در مرحله بعد اقدام به جمع آوری نمونه و کشت آن کردند. با مشخص شدن نوع باکتری عامل بیماری، آزمایش هایی در جهت مشخص شدن میزان حساسیت باکتری به داروهای مختلف انجام دادند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که پسودوموناس آئروژینوزا شایع ترین عامل عفونت گوش میانی بوده و  بیشترین حساسیت را به آمیکاسین، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین نشان داده است. بنابراین برای درمان این عفونت جنتکس و سیپروفلوکساسین توصیه می گردد.