بیماری منیر چیست؟

بیماری منیر عارضه ای است که گوش داخلی را درگیر می کند. این بیماری می تواند باعث عدم تعادل شود که گاهی اوقات سرگیجه نیز نامیده می شود. بیماری منیر همچنین باعث کاهش شنوایی در بیماران می شود. اغلب اوقات، بیماری منیر تنها یک گوش را تحت تاثیر قرار می دهد، با این حال، اغلب در 15 تا 25 درصد از افراد مبتلا به این اختلال، هر دو گوش ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

گمان می رود، بیماری منیر یک بیما

چگ؟>ری مادام العمر باشد. حملات سرگیجه ممکن است به طور ناگهانی یا پس از یک دوره کوتاه وزوز گوش یا کاهش شنوایی ایجاد شوند. برخی از افراد دچار حملات منفرد سرگیجه می شوند که با دوره های زمانی طولانی از هم جدا می شوند. برخی دیگر ممکن است حملات بسیاری را در فاصله های زمانی کوتاه در طی چند روز تجربه کنند. با این حال، برخی از افراد مبتلا به بیماری منیر به حدی سرگیجه دارند که تعادل خود را از دست می دهند و زمین می خورند. این اپیزودها “حملات سقوط” نامیده می شوند.

بیماری منیر در کودکان کمتر از 18 سال نادر است. طبق گزارش آکادمی آمریکایی گوش و حلق و بینی، جراحی سر و گردن، بیماری منیر در هر سنی ممکن است ایجاد شود، اما احتمال بروز آن در بزرگسالان بین 40 تا 60 سال بیشتر است.

برخی از درمان ‌ها می ‌تواند به کاهش علائم و کاهش تأثیر آن بر زندگی طولانی مدت بیماران کمک کنند.

در ادامه در مورد بیماری منیر و علائم آن بیشتر توضیح خواهیم داد. برای تشخیص و درمان این عارضه به کلینک گوش در تهران مراجعه کنید.

علل بروز بیماری منیر چیست؟

نظریه ها در مورد علل بیماری منیر متفاوت است. برخی از محققان بر این باورند که این بیماری ممکن است به علت رگ های خونی منقبض شده ایجاد شود که همراه با سردردهای میگرنی نیز رخ می دهد. تئوری های دیگر عفونت های ویروسی، آلرژی ها یا واکنش های خود ایمنی را به عنوان علل احتمالی پیشنهاد می کنند. تغییرات ژنتیکی نیز می تواند در بروز این بیماری نقش داشته باشد، زیرا بیماری منیر گاهی اوقات بیش از یک عضو خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیشتر بخوانید :

بیماری میگرون وستیبولار چیست؟

مرکز تخصص میگرن در تهران

مرکز تخصصی انجام تست منیر در تهران

بهترین دکتر فوق تخصص بیماری منییر

تست VNG چیست؟

چه چیزی باعث ایجاد علائم بیماری منیر می شود؟

اگرچه علل بیماری منیر نامشخص است، اما علائم بیماری منیر با عدم تعادل مایع در بخشی از گوش داخلی به نام لابیرنت همراه است.

لابرینت شامل اندام های تعادل (کانال های نیم دایره ای و اندام های اتولیت) و شنوایی (حلزون گوش) است و دارای دو بخش می باشد: لابیرنت استخوانی و لابیرنت غشایی. لابیرنت غشایی پر از مایعی به نام اندولنف است که گیرنده ‌های اندام ‌های تعادل را در حین حرکت بدن تحریک می‌ کند. سپس گیرنده ها سیگنال هایی را در مورد موقعیت و حرکت بدن به مغز ارسال می کنند. در حلزون، مایع در پاسخ به ارتعاشات صوتی فشرده می شود. این کار سلول های حسی را تحریک می کند که سیگنال ها را به مغز ارسال کنند.

در افراد مبتلا به بیماری منیر، تجمع اندولنف در لابیرنت به نام هیدروپس اندولنفاتیک تعادل طبیعی و سیگنال های شنوایی بین گوش داخلی و مغز را مختل می کند. این اختلال همچنین با سرگیجه و سایر علائم بیماری منیر همراه است که می تواند بسیار متفاوت باشد.

علائم بیماری منیر چیست؟

یکی از شاخص ترین علائم بیماری منیر سرگیجه های منظم است. در صورتی که به بیماری منیر مبتلا شده باشید اغلب احساسی مانند چرخش دارید که ناگهان آغاز و متوقف می شود. سرگیجه ممکن است بدون هشدار شروع شود. این سرگیجه معمولا بین 20 دقیقه تا 12 ساعت طول می کشد، اما بیش از 24 ساعت طول نمی کشد. سرگیجه شدید می تواند باعث تهوع نیز شود.

دومین علائم بیماری منیر کم شنوایی است. از دست دادن شنوایی در بیماری منیر ممکن است ظاهر شود. کم شنوایی به ویژه در اوایل این بیماری آغاز می شود. با گذشت زمان، کم شنوایی می تواند طولانی مدت باشد و بهتر نشود.

از دیگر علائم بیماری منیر صدای زنگ در گوش است. اغلب صدای زنگ در گوش، وزوز گوش نامیده می شود. وزوز گوش به زمانی گفته می شود که صدای زنگ، وزوز، غرش، سوت یا خش خش در گوش شما وجود دارد.

احساس پری در گوش یکی دیگر از علائم بیماری منیر است. به طور معمول، افراد مبتلا به بیماری منیر اغلب در گوش احساس فشار می کنند. به این حالت پری شنیداری گفته می شود.

پس از حمله سرگیجه، علائم بهتر شده و ممکن است برای مدتی از بین بروند. با گذشت زمان، تعداد حملات سرگیجه ممکن است کاهش یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که علائم بیماری منیر را در خود مشاهده می کنید وقت آن است که به پزشک مراجعه کنید. سایر بیماری ها می توانند این مشکلات را ایجاد کنند. بنابراین، مهم است که در اسرع وقت متوجه شوید که چه چیزی باعث علائم شما می شود.

بیماری منیر چگونه تشخیص داده می شود؟

بیماری منیر اغلب توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی تشخیص داده و درمان می شود. هیچ آزمایش قطعی یا علامت واحدی برای این بیماری وجود ندارد که پزشک بتواند از آن برای تشخیص استفاده کند. پزشک شما ممکن است غربالگری شنوایی را برای شناسایی هرگونه کم شنوایی پیشنهاد کند. برای رد سایر بیماری ها، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن مغز ممکن است توصیه شود.

تشخیص قطعی بیماری منیر بر اساس سابقه پزشکی شما و وجود موارد زیر است:

در دو یا چند قسمت به طور خود به خودی احساس سرگیجه دارید که 20 دقیقه تا 12 ساعت طول می کشد.

کاهش شنوایی در یک یا هر دو گوش برای صداهای با فرکانس پایین تا متوسط، که با آزمایش شنوایی قبل، در حین یا بعد از یکی از دوره ‌های سرگیجه ثبت شده است.

علائم مرتبط با شنوایی که به طور نامنظم رخ می دهند، به عنوان مثال، وزوز گوش، کاهش شنوایی، یا احساس پری در گوش آسیب دیده.

علائمی که مربوط به یک بیماری مرتبط با تعادل تشخیص داده شده دیگر نباشند.

بیماری احتمالی منیر معمولاً زمانی تشخیص داده می شود که کلیه علائم ذکر شده در بالا را داشته باشید، به جز کاهش شنوایی که با آزمایش شنوایی قبل، در طول یا بعد از یک دوره سرگیجه تأیید شده است.

بیماری منیر چگونه درمان می شود؟

به طور کلی، هنوز درمانی برای بیماری منیر وجود ندارد، و از آنجایی که علائم می توانند بسیار متفاوت باشند، ارزیابی مزایای گزینه های درمانی دشوار است. پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از این گزینه های مدیریتی را برای کمک به مقابله با علائم خود توصیه کند:

تغییرات رژیم غذایی و رفتاری

محدود کردن نمک رژیم غذایی به 1500-2000 میلی گرم در روز و مصرف یک دیورتیک (“قرص آب”) ممکن است به کنترل علائم بیماری منیر کمک کند. ترک سیگار نیز ممکن است علائم را کاهش دهد.

داروها ناتوان کننده ترین عامل برای حملات بیماری منیر هستند. داروهای تجویزی می توانند به تسکین سرگیجه و کوتاه شدن حمله کمک کنند، به ویژه زمانی که بلافاصله پس از شروع سرگیجه مصرف شوند.

توانبخشی دهلیزی یا فیزیوتراپی

ممکن است پزشک در صورت مشاهده مشکلات مزمن تعادل در بیمار، توانبخشی دهلیزی و یا فیزیوتراپی را توصیه کند.

تزریق آنتی بیوتیک جنتامایسین به گوش میانی به کنترل سرگیجه کمک می کند، اما به طور قابل توجهی خطر کاهش شنوایی را افزایش می دهد. زیرا جنتامایسین می تواند به سلول های مویی میکروسکوپی گوش داخلی که به شنوایی ما کمک می کند، آسیب برساند. تزریق کورتیکواستروئید یک جایگزین است زیرا اغلب سرگیجه را کاهش می دهد و خطر کم شنوایی را در پی نخواهد داشت.

عمل جراحی

زمانی ممکن است جراحی توصیه شود که سایر درمان‌ ها در تسکین سرگیجه ناکام باشند. یکی از روش های جراحی، کیسه اندولنفاتیک را کم فشار می کند. روش جراحی دیگری که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد، عصب دهلیزی را قطع می کند.

اگرچه دانشمندان درمان های جایگزین برای بیماری منیر را مطالعه و بررسی کرده اند، اما هیچ مدرکی برای نشان دادن اثربخشی طب سوزنی یا طب فشاری، تای چی یا مکمل های گیاهی از جمله جینکو بیلوبا، نیاسین یا ریشه زنجبیل وجود ندارد. در صورتی که از درمان ‌های جایگزین برای درمان بیماری منیر استفاده می ‌کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید زیرا گاهی اوقات این درمان ها می‌ توانند بر اثربخشی یا ایمنی داروهای معمولی تأثیر بگذارند.

در صورتی که کم شنوایی مرتبط با بیماری منیر دارید، از پزشک خود بخواهید گزینه های سمعک را برای شما در نظر بگیرید.

از کجا می توانم اطلاعات بیشتری در مورد بیماری منیر پیدا کنید؟

NIDCD فهرستی آنلاین از سازمان‌ ها را نگهداری می ‌کند که اطلاعاتی در مورد فرآیندهای عادی و نامنظم شنوایی، تعادل، چشایی، بویایی، صدا، گفتار و زبان ارائه می ‌کنند.

برای مطالعه بیشتر در مورد موضوعات مرتبط با بیماری منیر، به آدرس زیر مراجعه کنید:

اختلالات تعادل

وزوز گوش

مراقبت های بهداشتی شنوایی بزرگسالان

سخن پایانی

در این راهنما علائم و نشانه های بیماری منیر را توضیح دادیم. در صورتی که هر یک از علائم این بیماری را در خود مشاهده کردید، توصیه می کنیم به پزشک مراجعه کنید. برای تشخیص و درمان بیماری منیر به کلینیک گوش در تهران مراجعه کنید.