التهاب عصب تعادلی ( نوریت وستیبولار ) چیست؟ ، التهاب عصب تعادلی یانوریت وستیبولار بیماری ویروسی است که باعث التهاب گوش داخلی شده و علایمی چون سرگیجه، عدم تعادل ، گیجی و منگی را در پی دارد و معمولا این بیمار یبین 3 تا 4 هفته بهبود می یابد و گاهی اوقات تا 6 ماه نیز به طول می انجامد .

ترکیبی از استراحت به همراه دارو و توانبخشی وستیبولار سرعت درمان بیماری را افزایش می دهد.
دوره ای کوتاه از سرکوب کننده های علایم وستیبولار  معمولا در فاز حاد مورد نیاز است، اما باید در اسرع وقت برای تسریع روند سیستم جبران مرکزی تعادلی که باعث بهبود علایم سرگیجه و عدم تعادل میگردد مراحلی انجام گردد .
درمان فارماکولوژیک برای انتخاب نوریت وستیبولار حاد استروئیدهای خوراکی هستند که در اسرع وقت با کاهش تدریجی دوز شروع می شود.

استفاده از داروهای کورتیکواستروئید احتمالا نتایج بلند مدت را بهبود می بخشد و باعث سرکوب شدن علایم می شود .
داروهای ضد ویروسی مفید نیستند، احتمالا به این علت که طیف گسترده ای از ویروس ها می تواند باعث ایجاد نورویت وستیبولار ( التهاب عصب تعادلی ) شود.

توانبخشی وستیبولار یا توانبخشی تعادلی این مسیر را کوتاهتر کرده و مشکلات تعادلی را به سرعت بهبود میبخشد .
یک سوم بیماران دارای علائم مزمن وستیبولار هستند و سرگیجه وضعیتی خوش خیم (BPPV) را ایجاد می کنند.
یکی از علایمی که پس از بهبود التهاب عصب تعادلی (نوریت وستیبولار ) ظاهر میگردد سرگیجه های وضعیتی هستند که با مراجعه به کلینیکهای شنوایی ، تعادل و انجام مانورهای تعادلی که عبارتند از EPLY ، SIMONET  و ROLLING به سرعت این علایم از بین خواهند رفت .

تعداد زیادی از افراد بعد از نوریت وستیبولار مشکلات تعادلی برای آن ها پدید میاید که شامل :

- احساس افتادن
- گیجی و منگی
- احساس سنگینی سر
- عدم تعادل
- احساس تکان خوردن
- سرگیجه
- تهوع
- احساس پری در گوش
- گاهی اوقات همراه با وزوز گوش
- کاهش شنوایی

چگونگی تشخیص نوریت وستیبولار

اولین قدم در رابطه با این بیماران تاریخچه گیری است که مسیر را برای شنوایی شناس آسان می کند.
مرحله بعد ارزیابی شنوایی است که شامل تستهای ادیومتری و تمپانومتری است.
بعد از ارزیابی شنوایی ،  تست های الکتروفیزیولوژیک انجام میگردد که شامل تستهای :
-    EcochG
-    cVEMP
-    oVEMP
-    VNG
-    VHIT
-    SVV

بعد از انجام این ارزیابیها برای ادیولوژیست مشخص میگردد که چه ضایعه ای ایجاد گردیده است.
در تستهای الکتروکوکلئوگرافی و VEMP از طریق الکترودهایی در ناحیه جمجمه میزان فشار مایع آندلنف در بخشهای مختلف گوش داخلی محاسبه میگردد و در واقع میتوان گفت که این تستها از معدود تستهایی هستند که قابلیت ارزیابی فشار گوش داخلی را دارند و در تست EcochG (اکوجی)  بیمار کاملا بی حرکت روی تخت دراز میکشد و ارزیابیها بصورت آبجکتیو ( بدون فعالیت بیمار ) صورت میگیرد
اما در تست VEMP  نیاز به حرکت گردن بیمار است که لازم است این عمل صورت گیرد .
در تست VNG  تمامی اطلاعات از چشمها دریافت میگردد و در آن هم عصب تعادلی بررسی میگردد و هم بخشهای مختلف گوش مورد ارزیابی قرار می گیرد.
تست VHIT  در واقع جهت بررسی عملکرد مجاریهای نیمدایره طراحی گردیده که هر سه مجرا را ارزیابی می کند.
تست SVV جهت بررسی بخشهای وستیبول یا دهلیز گوش سازماندهی شده است که ساکول و اوتریکول بررسی می شوند.

توصیه هایی که افراد دچار نوریت باید انجام دهند عبارتند از :

-  اگر فرد احساس خوشایندی ندارد بهتر است آب میل نماید و مصرف آب را نسبت به قبل افزایش دهد.
-  از الکل اجتناب کنند.
-  چراغها را در محلی که حضور دارند کم نور نگه دارند .
-  سعی کنند صداهای محیط را در کمترین حالت باشد تا استرسی ناشی از صدای محیط به آنها وارد نگردد.
-  از رانندگی بپرهیزند.
-  از کار در ارتفاع نیز پرهیز نمایند.
-  بعد از مدتی که شرایط آن ها بهتر گردید حتمن پیاده روی را شروع نمایند.
-  در ابتدای بیماری از حرکتهای آنی سر به سمتهای دیگر پرهیز نمایند ولی تمرین های بدنی به سرعت درمان شما می افزاید.