انواع تکنولوژی سمعک
سمعکهای امروزه به دو دسته سمعک های آنالوگ و سمعک های دیجیتال دسته بندی میشوند .
سمعک های آنالوگ
ارزانتر هستند
بعضی از آنها قابلیت برنامه ریزی در محیط های مختلف میباشند و می توان سمعک را برای سطوح مختلف صدا برنامه ریزی کرد
صدا را بلندتر می کند ولی تمایزی بین انواع صدا ایجاد نمی کند.
در بعضی موارد ازجمله در مورد بیماران با درک گفتار پایین نسبت به سمعکهای دیجیتال موثرتر میباشد .
افراد کم شنوایی که مدت های مدیدی از سمعک های آنالوگ استفاده کرده اند، این سمعک ها را به نوع دیجیتال ترجیح می دهند چرا که گوش آنها به سمعک های آنالوگ عادت کرده است.
سمعک های دیجیتال
گرانتر هستند
صدا را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کند.
قابلیت برنامه پذیری دارند
می توانند صداهای مزاحم را از صدای گفتار تشخیص دهند و در نتیجه صدا های مزاحم را حذف و صدای گفتار را تقویت میکنند و در نتیجه شخص می تواند درک خیلی بهتری از گفتار داشته باشد.
ویژگی حذف دیجیتالی فیدبک، می تواند بهره (گین) بیشتری را بدون سوت کشیدن (فیدبک) سمعک فراهم کند.
بعضی از سمعک ها می توانند برنامه های مختلفی را برای شرایط شنیداری مختلف در حافظه خود نگهداری کنند.
بعضی از سمعک ها می توانند بواسطه تکنولوژی میکروفونهای جهت دار خود تنظیم، بر روی صدای گفتار تمرکز بیشتری پیدا کنند .
بعضی از سمعک های دیجیتال مجهز به تکنولوژی های وایرلس (بیسیم) و بلوتوث هستند و هوشمندی این سمعکها بسیار متفاوتند و از رده های پایین به بالا آنالیز صدا با قدرت بیشتری انجام میگیرد و صدای زیباتری به گوش بیمار میرسد.