بهترین دکتر فوق تخصص بیماری منییر
بیماری یا سندرم منییر یک بیماری دهلیزی درازمدت و پیشرونده است که بر تعادل و بخش های شنوایی گوش داخلی تأثیر می گذارد. علائم این بیماری عبارتند از حملات حاد سرگیجه (عدم تعادل شدید)، نوسان وزوز گوش، افزایش ناشنوایی و احساس فشار در گوش.
بروز بیماری منییر معمولا در افراد کمتر از 18 سال نادر است. اما در افراد بزرگسال این بیماری در محدوده سنی 40 تا 60 سال رخ می دهد. با این وجود، این بیماری می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد و در هر سنی ممکن است رخ دهد. حدود 7 تا 10 درصد از مبتلایان سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
با مراجعه به بهترین دکتر فوق تخصص بیماری منییر می توانید از وخامت این بیماری جلوگیری کنید. برای دریافت اطلاعات بیشتر با ما در کلینیک گوش تهران تماس بگیرید.
چه چیزی باعث بروز بیماری منییر می شود؟
علت بیماری منییر ناشناخته است. تصور می شود عوامل بسیاری در ایجاد این بیماری دخیل باشند، به عنوان مثال، افزایش فشار مایع در کیسه اندولنفاتیک؛ عوامل آلرژیک که به گوش داخلی آسیب می رساند یا سایر عوامل ناشناخته می تواند در بروز این بیماری نقش داشته باشد. با این حال، رابطه بین این عوامل و پیشرفت بیماری، نامشخص است.
بیماری منییر چه تاثیری روی بیماران می گذارد؟
به طور کلی، علائم این بیماری در میان افراد مختلف و در طول زمان متفاوت است. مشکلات اصلی حملات غیرقابل پیش بینی سرگیجه همراه با حالت تهوع و استفراغ است. حملات می توانند از چند دقیقه تا 24 ساعت طول بکشند. همچنین ممکن است وزوز گوش، کاهش شنوایی و احساس پری در گوش آسیب دیده وجود داشته باشد. دوره های بهبودی بین حملات می تواند از روزها تا ماه ها یا حتی سال ها متفاوت باشد و این بیماری را به وضعیتی غیرقابل پیش بینی و ناراحت کننده تبدیل کند. با پیشرفت سرگیجه ممکن است منییر شدت کمتری داشته باشد. با این حال احتمال دارد بیمار دوره هایی از عدم تعادل را تجربه کند که به پریشانی او می افزاید.
در مراحل بعدی، وزوز گوش برجسته تر و کاهش شنوایی نوسانی ایجاد خواهد شد. در این هنگام آسیب دائمی به اندام تعادلی وارد می شود و مشکلات تعادلی قابل توجهی برای بیمار رخ خواهد داد. به طور معمول، تنها یک گوش تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرد، اما تا 50٪ از مبتلایان ممکن است این بیماری را در هر دو گوش خود تجربه کنند.
بیشتر بخوانید :
مرکز تخصصی انجام تست منیر در تهران
چرا وزوز گوش در بیماری منییر اتفاق می افتد؟
معمولا، بیماری منییر باعث آسیب به گیرنده های سلول مویی در گوش داخلی می شود. این سلول های مویی آسیب دیده به طور خود به خود شلیک می کنند و سیگنال های نامرتب را به سمت عصب شنوایی به مغز می فرستند. در بیماری منیر سلول های مویی مربوط به صدای فرکانس پایین، اولین سلول های آسیب دیده هستند، بنابراین وزوز گوش در بیماری منیر معمولاً صدایی با فرکانس پایین است. یک نظرسنجی که در ایالات متحده انجام شد نشان داد که از 51 نفر مبتلا به بیماری منیر، 49٪ وزوز گوش را به صورت متوسط آزاردهنده (وزوز گوش هنگام گوش دادن به سخنرانی) یا شدیدا آزاردهنده (مشکل در کار، روابط و خواب) گزارش کردند. برای افرادی که مراحل اولیه این بیماری را پشت سر می گذارند، مشاهده آغاز تغییر وزوز گوش ممکن است یک علامت هشدار دهنده باشد که روز بدی خواهند داشت یا با یک حمله در روز پیش رو، مواجهه خواهند شد.
چرا افراد مبتلا به بیماری منییر دچار کم شنوایی می شوند؟
به طور گسترده اعتقاد بر این است که منییر در نتیجه افزایش فشار در فضای اندولنفاتیک ایجاد می شود. علائم پری گوش و کاهش شنوایی احتمالاً با این افزایش فشار مرتبط است. آزاد شدن ناگهانی فشار باعث حملات ناگهانی سرگیجه می شود. اپیزودهای مکرر فشار بالا و آزاد شدن ناگهانی آن فشار به ساختارهای ظریف گوش داخلی و ساختارهای تعادلی کانال های نیم دایره آسیب می رساند. این آسیب تجمعی منجر به کاهش سطح شنوایی در طول زمان می شود.
چرا احساس پری یا فشار در گوش بیمار وجود دارد؟
یکی دیگر از علائم بیماری منییر احساس «پری» یا فشار شنیداری است که می تواند فوق العاده ناراحت کننده باشد. برخی از بیماران به ما می گویند که در صورتی که متوجه تغییر در احساس «پری» شوند، قادر خواهند بود آغاز مجدد وضعیت خود را ارزیابی کنند. احساس پری نیز می تواند با شدت بیماری در نوسان باشد. در مورد برخی از افراد این احساس ممکن است به طور کامل ناپدید شود، اما در مورد برخی دیگر می تواند با احساس فشار مداوم و مزمن همراه شود و این حالت می تواند ناراحتی قابل توجهی را در بیمار ایجاد کند.
چه بررسی هایی برای تشخیص بیماری منییر لازم است؟
به طور کلی، هیچ آزمایش خاصی برای شناسایی این بیماری وجود ندارد که به تنهایی در تشخیص بیماری منییر قابل اعتماد باشد. به طور معمول، سه علامت اصلی سرگیجه، کاهش شنوایی و وزوز گوش در بسیاری از بیماری های دیگر نیز رخ می دهند، و ممکن است برای رد بیماری های دیگر لازم باشد قبل از تشخیص نهایی، آزمایش هایی مانند آزمایش خون یا اسکن MRI انجام شوند.
معمولا پزشک متخصص بیماری منییر سابقه سلامتی بیمار را بررسی و او را به طور فیزیکی معاینه می کند. همچنین ممکن است برای تشخیص این بیماری به برخی از آزمایشات نیاز داشته باشید، مانند:
تست شنوایی. این تست معمولا به یافتن هرگونه تغییر در شنوایی مرتبط با بیماری در گوش میانی یا علل دیگر کمک می کند.
تست تعادل. این تست، شامل الکترونیستاگموگرام (ENG) است که یک تست چرخشی یا تست پلتفرم تعادل می باشد. یکی از بخش های این تست حرکت چشم را ارزیابی می کند. بدین معنی که در حالی که چشمان بیمار یک هدف مشخص شده را دنبال می کند، این تست حرکت چشم او را ارزیابی می نماید. در این هنگام الکترونیستاگموگرام یک قسمت حرکت چشم، در حالی که سر بیمار در موقعیت های مختلف قرار می گیرد را مورد ارزیابی قرار می دهد. آزمایش سوم، به نام تست کالری، به دنبال حرکت چشم با استفاده از تغییرات دما برای تحریک واکنش از گوش داخلی است. پزشک شما ممکن است از هوای گرم و سرد یا آب در گوش برای آزمایش کالری استفاده کند.
تست ام آر آی. معمولا از تست ام آر آی برای مشاهده وجود تومور انجام می شود.
الکتروکوکلوگرافی (ECOG). این تست نیز یکی دیگر از تست های تشخیصی است که از آن می توان برای تشخیص بیماری منییر استفاده کرد. این آزمایش فعالیت الکتریکی گوش داخلی را اندازه گیری می کند.
هنگام مشاهده علائم بیماری منییر ممکن است به متخصصانی مراجعه کنید از جمله:
- متخصص شنوایی
- متخصص گوش، حلق و بینی (ENT)
- متخصص مغز و اعصاب
بیماری منییر چگونه درمان می شود؟
درمان بیماری منییر با هدف کاهش و کنترل علائم آن انجام می شود. از آنجایی که بیماری منییر دارای علامئی است، درمان با نیازهای هر فرد متفاوت است و شامل دارو، توانبخشی دهلیزی، تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی، مدیریت وزوز گوش، سمعک و مشاوره می باشد. در چهار نفر از هر پنج نفری که به این بیماری متبلا هستند، اقدامات غیرجراحی برای کنترل علائم منییر کافی است. با این حال، در صورتی که سرگیجه برای بیمار به صورت یک مشکل باقی بماند، روش های جراحی می تواند به او کمک کند.
توجه داشته باشید که درمان بیماری منییر به علائم، سن و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. همچنین شدت وضعیت بیمار نیز در درمان آن نقش دارد. همان طور که پیشتر نیز اشاره کردیم هیچ درمانی برای بیماری منییر وجود ندارد. اما برخی از درمان ها می تواند برای کاهش علائم این بیماری تاثیر گذار باشند. در مواقعی که درمان های ذکر شده، تاثیری در کاهش علائم بیماری منییر نداشته باشد، ممکن است پزشک عمل جراحی را توصیه کند. به طور معمول، چندین نوع عمل جراحی وجود دارد که می تواند برای درمان مشکلات تعادلی ناشی از بیماری منییر موثر باشند.
عوارض احتمالی بیماری منییر چیست؟
همانطور که در ابتدای این راهنما اشاره کردیم، سرگیجه یکی از علائم اصلی و شایع بیماری منییر است. سرگیجه یا عدم تعادل می تواند باعث سقوط یا مشکل در رانندگی شود یا فرد را از سایر فعالیت های عادی زندگی روزمره بازدارد. به طور معمول، کاهش شنوایی دائمی نیز یکی دیگر از علائم این بیماری می باشد که ممکن است در بیمار رخ دهد. این مشکلات می تواند باعث افسردگی و اضطراب در فرد مبتلا شود. همچنین احتمال دارد کار کردن یا تعامل با خانواده و دوست برای بیمار بسیار دشوار باشد.
زندگی با بیماری منییر چگونه است؟
به طور کلی، در صورتی که بخواهیم این سوال پاسخ دهیم باید بگوییم که احتمالا زندگی با بیماری منییر بسیار سخت است، زیرا این وضعیت بسیار غیرقابل پیش بینی می باشد. علائم این بیماری احتمال دارد به طور ناگهانی و بدون هیچ هشداری رخ دهد. برای مدیریت بیماری و مقابله با حملات ناگهانی این بیماری، بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
سخن پایانی
در این راهنما، با بیماری منییر و علائم آن آشنا شدید، در صورت مشاهده علائم این بیماری، قبل از اینکه دریابید چگونه باید با علائم آن در هنگام بروز آنها برخورد کنید، چه داروهایی را مصرف نمایید و بدانید چه زمانی باید مراقبت های پزشکی دریافت کنید، مشورت با بهترین دکتر فوق تخصص بیماری منییر بسیار مفید خواهد بود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.